Tak kiedyś malowano oznakowanie poziome

Pojazd budowany był na bazie fiata 126p i chociaż przypominał popularnego „malucha”, nie został stworzony do przewożenia ludzi, a z zamiarem nanoszenia oznaczeń poziomych na drogach, jak również malowania krawężników i przejść dla pieszych.

Nie była to jednak popularna maszyna, bo prawdopodobnie powstało ich tylko 20.

Wyzwanie technologiczne?

Jak objaśnia GDDKiA, przystosowanie fiata 126p do służby drogowej wymagało jednak sporo pracy. W celu zamontowania urządzenia malującego i zbiornika na sprężone powietrze, klasyczna konstrukcja „malucha” została pozbawiona m.in. pokrywy bagażnika oraz części dachu. Kwadratowe reflektory zastąpiono natomiast okrągłymi, usytuowanymi nad błotnikami.

Sama znakowarka natomiast była zautomatyzowana, w związku z czym wszystkie czynności można było wykonywać z kabiny kierowcy. Wyjątkiem było jedynie opuszczanie celownika, służącego do naprowadzania pistoletów na wytrasowaną na jezdni linię.

Pingwin 04 umożliwiał malowanie pasów o szerokości 120 lub 240 mm z przerwą między pasami wynoszącą od 0,5 do 8 m.

Maszyny były w stanie poruszać się z prędkością 25 km/h, a przekroczenie tej prędkości było sygnalizowane przez specjalną kontrolkę na desce rozdzielczej. W trakcie pracy natomiast urządzenie poruszało się z prędkością 7 km/h.

Gdzie znaleźć Pingwina?

Chociaż maszyn powstało jedynie 20, ślad po nich nie zaginął. Aktualnie Pingwina 04 można obejrzeć w zbiorach Zespołu Historii Drogownictwa w Szczucinie.

Dostępny tam egzemplarz powstał na zamówienie Miejskiego Przedsiębiorstwa Konserwacji Dróg i Mostów w Radomiu. Znakowarkę, będącą elementem pojazdu, wykonał natomiast Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Samochodów Małolitrażowych „BOSMAL” w Bielsku-Białej.